ภราดร, ภราดา, ภราตร–, ภราตฤ– หมายถึง [พะราดอน, พะราดา, พะราตฺระ–, พะราตฺรึ–] น. พี่ชาย, น้องชาย.(ส. ภฺราตฺฤ; ป.ภาตา, ภาตุ).
[พะราดะระพาบ, พะราดอนระพาบ, –ตฺระ–, –ตฺรึ–] น. ความเป็นฉันพี่น้องกัน.
[พะราดะระพาบ, พะราดอนระพาบ, –ตฺระ–, –ตฺรึ–] น. ความเป็นฉันพี่น้องกัน.
[พะราดะระพาบ, พะราดอนระพาบ, –ตฺระ–, –ตฺรึ–] น. ความเป็นฉันพี่น้องกัน.
[พะริ–] น. ภรรยา, เมีย, หญิงที่เป็นคู่ครองของชาย, คู่กับ สามี.(ป.; ส. 'ภารฺยา).
[พฺรู] น. คิ้ว. (ส. ภฺรู; ป. ภู).
น. คิ้ว. (ส.).
[พฺริง–] น. หม้อนํ้า, เต้านํ้า. (ส.; ป. ภิงฺคาร).